عکس| خورشید در صحنه‌ای که توجه دانشمندان و علاقه‌مندان به نجوم را به خود جلب کرد، از خود "بال فرشته" ساطع می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار، این فوران خورشیدی نادر که حدود نیمه‌شب به وقت گرینویچ رخ داد، موج عظیمی از پلاسما را در سراسر نیمکره شمالی خورشید آزاد کرد، نمایشی آسمانی که اخترشناسان و علاقه‌مندان به کیهان را به طور یکسان شگفت‌زده کرد.

مطمئن نیستم این فوران را چه بنامم، شاید رویداد «بال پرنده» یا «بال فرشته»؟ در هر صورت، واقعاً چیزی است که باید شاهد آن بود! ببینید این انفجار در نیمکره شمالی خورشید چقدر بزرگ است. من می‌توانم ساعت‌ها این انیمیشن را تماشا کنم! 

— وینسنت لدوینا (Vincent_Ledvina) ۱۳ مه ۲۰۲۵

آنچه این رویداد را استثنایی می‌کند، اندازه‌ی عظیم رشته‌ی پلاسمای خورشیدی در حال فوران است که تقریباً یک میلیون کیلومتر امتداد یافته است - بیش از دو برابر فاصله‌ی بین زمین و ماه.

دانشمندان این صحنه را به عنوان یک رشته عظیم و تاریک از پلاسمای نسبتاً سرد توصیف می‌کنند که مانند شمشیری کشیده بالای سطح خورشید آویزان بوده و سپس ناگهان منفجر شده و انرژی کافی برای روشن کردن تمام شهر‌های روی زمین را برای سال‌ها آزاد کرده است.

وینسنت لدوینا، یکی از رصدگران برجسته شفق قطبی در برنامه X نوشت: «شبیه بال یک فرشته یا یک پرنده غول‌پیکر است. می‌توانم ساعت‌ها بدون اینکه حوصله‌ام سر برود، تکرار این نمایش کیهانی را تماشا کنم.»

چه CME تماشایی‌ای از فوران عظیم رشته‌ایِ اوایل امروز! متأسفانه به سمت شمال است و به ما برخورد نخواهد کرد. یک برخورد مستقیم از CME مانند این می‌تواند مواد طوفان G۴ با کیفیت بالا، شاید حتی G۵، باشد.

— Jure Atanackov (JAtanackov) ۱۳ مه ۲۰۲۵

این توصیف بی‌دلیل از آب درنیامده است، چرا که این صحنه علی‌رغم قدرت تخریب بالقوه‌اش، زیبایی مسحورکننده‌ای دارد.

از نظر علمی، کارشناسان توضیح می‌دهند که این رشته‌های خورشیدی در مقایسه با محیط داغ اطرافشان، ساختار‌های پلاسمایی سرد و متراکمی هستند و همین امر باعث می‌شود که آنها به صورت رشته‌های تیره روی سطح روشن خورشید ظاهر شوند. وقتی چنین رشته‌هایی منفجر می‌شوند، چیزی را آزاد می‌کنند که به عنوان خروج جرم از تاج خورشیدی (CME) شناخته می‌شود، ابری عظیم از پلاسما و میدان‌های مغناطیسی که می‌تواند میلیون‌ها کیلومتر در فضا حرکت کند.

اما این بار، همانطور که ستاره‌شناس گور آتاناکوف ادعا می‌کند، بشریت خوش‌شانس بود، زیرا مسیر این فوران تاج خورشیدی از زمین دور می‌شود. اگر این سیارک در مسیر برخورد با سیاره ما قرار می‌گرفت، ما یک طوفان ژئومغناطیسی قدرتمند را تجربه می‌کردیم که احتمالاً به G۴ یا حتی G۵، بالاترین سطح در مقیاس طبقه‌بندی طوفان‌های خورشیدی، می‌رسید. این می‌توانست سیستم‌های ارتباطی و ماهواره‌ها را مختل کند و باعث اختلال در شبکه برق شود.

اگرچه این انفجار باعث ایجاد پدیده‌های نوری در آسمان زمین مانند شفق قطبی نخواهد شد، اما قدرت خورشید را که برای زندگی روزمره خود به آن وابسته‌ایم، به ما یادآوری می‌کند. این رویداد‌ها بخشی از چرخه خورشیدی فعلی هستند که به سمت اوج مورد انتظار خود در سال ۲۰۲۵ پیش می‌رود و در آن لکه‌های خورشیدی و فوران‌ها بیشتر می‌شوند.

منبع: اسپیس